4. Ders – Dr. Öğr. Üyesi Abdullah BAŞARAN | Martin Heidegger

Ön okuma metni üzerinden analiz yaparak ilerlendi. 

Heidegger’in Husserl’e olan eleştirisinden bahsederek derse başlandı. 

Heidegger doğal tavırla fenomenolojik tavırda düşünen ben arasındaki fark nedir ya da üçüncü bir ben mi var? Bu ayrımların Husserl fenomenolojisinde karmaşık olduğunu söyler. Bu ayrımları yapamıyorsa fenomenoloji sorunludur. Yapılan hayali bir şey haline gelir. 

Heidegger’e göre bazı şeylerin merkezinde değilizdir. Orada o kadar çok şey olur ki ‘ben’lik kaybolur. Oranın oradalığını bilmez veya farkına varmaz. 

Heidegger’in düşünceleri ‘dasein’ üzerinde şekillenir. Kabaca Da ‘orada, orası, mekan’ Sein ‘varlık’ anlamlarına gelir.  

Heidegger varolanlar ve varlık arasındaki ayrımın iyi gözetilmesi gerektiği ve karıştırılmaması gerektiğini savunur. Varlığın anlamı ve varlığın hakikatini zaman sorusunun karşılaştığımızda anlayabiliriz. 

Heidegger’in Husserl’i eleştirdiği diğer bir konu da sürekli varolanlara yönelmesidir. Hatta ona göre tüm felsefe tarihi boyunca varlık unutulmuştur. Varolanlar hakkında konuşuyoruz fakat var olmaklık hakkında hiç konuşmuyoruz. 

Heidegger Noesis (bilinç) ve Noema (bilinen) üzerinden yapılan araştırmayı hermonetik bir dairede gerçekleştirmiştir. Varolanların varlığını zamanın akışında anlamak için fenomenoloji yetmez hermonetik de girer. 

Kendimi, varlığı veya zamanın akışındaki zamanı şeffaflaştırdığım kadar Dasein’ın kendini şeffaflaştırmasıyla olur. Dasein bize hem en yakın hem en uzaktır. Dasein kendini dünyada hep bulur ve bulma süreci hep devam eder. Dasein’ın gündelik halini anlayabilirsek ancak varlığı anlayabiliriz. 

Zuhandasein (el-altında-olan): Dasein’ın doğal tavrı malzemeyi doğal şekilde kullanmaklık

Vorhandasein (mevcut-olan): Malzemeyi bulamadığında mevcut durumda olmaklık kavramları üzerinde duruldu.

Metafizik olarak nedir sorusuna sorduğumuz şeyin neliği yoktur. Cevap her işleviyle alakalıdır. O şeyi o şey yapan şey ‘mutlak’ değildir.